Ζωηρά παιδιά ή διαταραγμένες ψυχές;

Ζωηρά παιδιά ή διαταραγμένες ψυχές;

“Στην Αμερική μεγαλώνει μια γενιά η οποία είτε πρέπει να κάθεται φρόνιμη, να σωπαίνει και να κάνει ότι της λένε, είτε της χορηγείται μία διάγνωση ψυχιατρικής διαταραχής και μια σακούλα ψυχοφάρμακα” προειδοποιούσε από τις σελίδες του “counterpunch” ο Πήτερ Μπρέγκιν. “ Η συνείδηση της ψυχιατρικής” όπως αποκαλείται ο διάσημος ψυχίατρος, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για αυτήν την “απεχθή” τάση που αποκτά διαστάσεις εθνικής τραγωδίας”.

Τι συμβαίνει σε αυτή τη χώρα και την τελευταία 25ετία αυξήθηκε κατά 35 φορές ο αριθμός των παιδιών με διαγνώσεις σοβαρών ψυχιατρικών διαταραχών και τα τελευταία 8 χρόνια διπλασιάστηκε ο αριθμός των παιδιών 2-5 ετών που παίρνουν αντιψυκτικά, διεγερτικά ή αντικαταθλιπτικά;

Το πρόβλημα δεν είναι αν η κοινωνία αλλά αν οι φαρμακοβιομηχανίες βλάπτουν την ψυχική υγεία των παιδιών, λέει στην αποκαλυπτική έρευνα της Εβελιν Πρινγκλ στο “Scoopo” ο Κριστοφερ Λειν, συγγραφέας του “Ντροπαλότητα: πως μια φυσιολογική συμπεριφορά μεταμορφώθηκε σε αρρώστια”: “Οι φαρμακοβιομηχανίες και οι ειδήμονες του Χάρβαρντ δούλεψαν μαζί για να δημιουργήσουν στην Αμερική μια ολόκληρη γενιά παιδιών με ADHD (σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής με υπερκινητικότητα) και διπολική διαταραχή (μανιοκατάθλιψη), που κάθε χρόνο καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ψυχοφαρμάκων”.

Δεν είναι σύμπτωσή σημειώνει ο Ιρλανδός ψυχίατρος Ντειβιντ Χίλι, οτι η ραγδαία αύξηση διαγνώσεων διπολικής διαταραχής και χορήγησης αντιψυχωτικών ως “σταθεροποιητών της διάθεσης” έγινε στα μέσα της δεκαετίας του ’90 όταν ρίχτηκε στην αγορά το Depakote.

Για τον Χίλι είναι σαφές ότι είναι η φαρμακευτική βιομηχανία με τα υπερκέρδη και την επιθετική διαφημιστική της πολιτική που τροφοδοτεί την φυσική επιθυμία των γονιών να δουν τα επιθετικά, θλιμμένα ή υπερκινητικά παιδιά τους να λύνουν άμεσα το πρόβλημα με ένα απλό χάπι και εξηγεί γιατί το 2008 περισσότερο από ένα εκατομμύριο παιδιά στις ΗΠΑ έπαιρναν αντιψυχωτικά.

“στην Αμερική γινόμαστε μάρτυρες της ιατρικοποίησης της παιδικής ηλικίας. Τα παιδιά μπορεί κατά καιρούς να είναι δυστυχοί ή νευρικά, αλλά αυτό είναι κομμάτι της παιδικής ηλικίας και πρέπει να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε αυτές τις περιόδους. Έτσι μαθαίνουμε να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα της ζωής. Αντί να τα χαπακόνουμε για να ξεχάσουν τα προβλήματα τους ας τα βοηθήσουμε να μιλήσουν για αυτά”.

Ποίος αλήθεια θέλει να τα ακούσει όταν με ένα “χάπι εντ” εκτός από υπερκέρδη εξασφαλίζουν να σωπάσουν οι φωνές διαμαρτυρίας πριν καν αρθρωθούν;

Το Βήμα 02/05/2010

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *